Cagnoli, een beroemd Italiaansch sterrekundige, werd geboren 1747 op het eiland Zante. In 1772 vergezelde hij als secretaris van legatie den gezant Marco Zeno naar Madrid en in 1776 naar Parijs. Hier werd hij bij een toevallig bezoek op de sterrewacht, waar hij den ring van Saturnus aanschouwde, zoodanig in geestdrift ontstoken jegens de sterrekunde, dat hij aanstonds besloot, al zijne kracht aan die wetenschap te wijden.
Hij oefende zich onder de leiding van Lalande, voorzag zich van de noodige toestellen en begaf zich hiermede naar Verona, waar hij weldra een observatorium deed verrijzen. Zijne verdienstelijke studiën en waarnemingen bezorgden hem weldra het lidmaatschap van 21 geleerde genootschappen; reeds in 1786 was hij secretaris en in 1796 voorzitter van de Academia agraria te Verona, doch hij verloor een jaar later, toen de stad door de Franschen ingenomen werd, een groot gedeelte van zijne instrumenten. Hij werd schadeloos gesteld voor zijn verlies, maar verkocht weldra al zijne sterrekundige werktuigen aan een collégie te Milaan en vestigde zich vervolgens dáár ter plaatse. Nadat hij ook nog geruimen tijd als hoogleeraar in de wiskunde aan de militaire school te Modena was werkzaam geweest, keerde hij naar Verona terug en overleed in 1816. Van zijne geschriften noemen wij „Trigonometria piana e sferica (1784 en 1804) en Sezione coniche (1802).”
