Bossut (Charles), een beroemd Fransch wiskundige, werd geboren te Tartaras bij Lyon op den 11den Augustus 1730. In zijne geboortestad studeerde hij in de theologie en verwierf den titel van abbé. Zijne rustelooze geest dreef hem naar Parijs, waar Clairaut en vooral d’Alembert hem den weg des roems deden opgaan.
In 1752 werd hij hoogleeraar in de wiskunde te Mézières en in 1768 lid van de Academie. In dien tijd gaf hij zijne “Mémoires” in het licht, en toen de Omwenteling hem van zijne betrekking beroofde, schreef hij zijn voortreffelijk “Essai sur l’histoire générale des mathématiques”. Ten tijde van het Keizerrijk werd hij hoogleeraar aan de Centraal-school, lid van het Instituut en van andere binnen- en buitenlandsche genootschappen, en overleed op den 14den Januarij 1814. Zijne wetenschappelijke werkzaamheid strekte zich uit tot alle deelen der wiskunde en vooral tot de proefondervindelijke hydrodynamica. Van zijne talrijke geschriften vermelden wij nog: “Recherches sur la construction la plus avantageuse des digues (1764)”, “Cours complet des mathématiques (1795 tot 1801)”, en “Cours de mathématique à l’usage des ècoles militaires (1783)”. Ook heeft hij eene uitgave bezorgd der werken van Pascal.
