Billiton of Blitong is de naam van een eiland in den Soenda-Archipel, tusschen Sumatra en Borneo, ten westen door straat Gaspar van Banka gescheiden, ten zuiden door de Java-zee bespoeld, ten oosten grenzende aan straat Karimata en ten noorden aan de Chinésche zee.
De Piek bij het noord-oostpunt ligt op 3° 13' Z. B. en op 108° 7' O. L. van Ferro. Het is verdeeld in 7 districten en telt op 119 □ geogr. mijlen omstreeks 13000 inwoners. Het klimaat is er bij dag zeer warm, maar de nachten zijn er koel.
Het land is in het noorden heuvelachtig, en de voornaamste berg, de Tadjem, is er 1000 Ned. el hoog, het strand is balen met talrijke klippen bezet, en men vindt de beste reede bij de hoofdplaats Tandjong Pandan. Het dierenrijk is er ruim voorzien van buffels , paarden , runderen, schapen, geiten, varkens enz. en tot het wild behooren er herten, steenbokken, apen, lupaards, wilde geiten, tijgerkatten en talrijke vogelen, terwijl het strand er tripang en eetbare vogelnestjes oplevert De bosschen bevatten er uitmuntend timmerhout, en men verbouwt er boomvruchten, peper, klappernoten, notemuskaat enz. Het belangrijkst echter zijn er de voortbrengselen uit het rijk der delfstoffen, namelijk ijzer en tin — vooral dit laatste. Het tin wordt er, evenals op Banka, in de mijnen opgedolven, versmolten en naar Nederland verzonden.
Weleer stond Billiton onder de heerschappij van den Sultan van Palembang en werd den 17den Mei 1812 door hem aan Brittanje afgestaan. Daar het in het verdrag van 1814 met Nederland niet uitdrukkelijk genoemd was, wilden de Britsche gezaghebbers het niet begrijpen onder den afstand van Banka. Het werd echter in 1821 door ons in bezit genomen, en is door het Londensch tractaat van 17 Mei 1824 als eene Nederlandsche bezitting erkend.
