Bilfinger of eigenlijk Bülffinger (Twaalfvinger), omdat het bezit van 6 vingers aan iedere hand erfelijk was in zijn geslacht, was een uitstekend wijsgeer en werd geboren te Kannstadt in Würtemberg op den 23sten Januarij 1693.
Hij studeerde te Tübingen in de godgeleerdheid en legde zich tevens met ijver toe op de wiskunde en op de wijsbegeerte van Wolf, waarna hij zich naar Halle begaf, om dien meester zelven te hooren. In 1721 werd hij benoemd tot buitengewoon hoogleeraar in de wijsbegeerte te Tübingen en in 1724 zag hij zich tevens bekleed met het professoraat in de wiskunde aldaar. Intusschen had hij veel te verduren van zijne regtzinnige ambtgenooten, die hem voor een godloochenaar uitkreten. Door tusschenkomst van Wolf beriep Pieter de Groote hem in 1725 als hoogleeraar in de wijsbegeerte en natuurkunde en als lid der Academie van Wetenschappen te Petersburg, maar reeds in 1731 keerde hij als hoogleeraar in de godgeleerdheid en als superintendent naar Tübingen terug, werd geheimraad in 1737, bekleedde hooge kerkelijke waardigheden, maakte zich zeer verdienstelijk jegens het onderwijs, en overleed op den 18den Februarij 1750. Hij heeft onderscheidene geleerde werken, vooral van wijsgeerigen inhoud, nagelaten.
