Azijnzure zouten zijn verbindingen, ontstaan door de werking van azijnzuur op bases. De neutrale azijnzure zouten zijn alle in water en grootendeels ook in alkohol oplosbaar. Men verkrijgt ze door het oplossen van metaal, metaaloxyde of koolzure zouten, in azijnzuur, en ook door eene vermenging van azijnzure loodoxyde of azijnzuur baryt met de overeenkomstige zwavelzure zouten.
Doorgaans kristalliséren zij zeer gemakkelijk en in duidelijke vormen. Sommige maken met azijnzuur zure zouten, en ook wel dubbelzouten. Groot is intusschen de neiging der azijnzure zouten, om basische zouten te vormen, vooral die van koper en lood. Wanneer men azijnzure zouten verwarmt, dan verliezen zulke, die eene zwakke basis bezitten, het grootste gedeelte van hun zuur; worden zoodanige, die eene sterke basis hebben, met kali of natron gegloeid, dan ontstaat er koolzuur en methylwaterstof. Van de azijnzure zouten, die door de geneeskunde of door de fabrieknijverheid gebruikt worden, zijn de voornaamste: azijnzuur kali en natron, azijnzuur ammoniak, baryt, kalk, aluinaarde, ijzer, zink, lood en koper en azijnzuur tinoxydule.
