Amsdorf (Nicolaus von), een beroemd godgeleerde uit den tijd der Hervorming, een vriend en medestander van Luther, werd geboren den 3den December 1483 te Zschepa bij Wurzen. Hij studeerde te Wittenberg, waar hij in 1511 hoogleeraar in de theologie en in 1521 predikant werd. Reeds vroeg verklaarde hij zich vóór de Hervorming, verbond zich met Luther en vergezelde dezen in 1519 naar Leipzig, in 1521 naar den Rijksdag te Worms en bij zijne schaking en wegvoering naar den Wartburg. Op voorstel van Luther werd hij in 1524 als eerste Evangelische superintendent en leeraar aan de St. Ulrichskerk te Maagdenburg beroepen.
In 1537 woonde hij de vergadering te Schmalkalden bij en werkte er aan het opstellen van de Schmalkaldische artikelen. Na den dood van den palzgraaf Philip, bisschop van Freisingen en Naumburg, eischte de keurvorst Johann Friedrich von Sachsen van het domkapittel te Naumburg, dat het een bisschop zou kiezen, die bekend stond als een vriend der Hervorming en des vredes. Toen de keus op Julius Pflugk viel, benoemde de Keurvorst den geleerden Amsdorf als tegen-bisschop. Deze werd door Luther gewijd en ontving de hulde der Standen. De nieuwe Bisschop stond echter geheel en al onder den invloed van den Keurvorst, die zich van het grootste gedeelte der inkomsten meester maakte. In 1547 deed hij vrijwillig afstand van zijn bisdom en keerde naar Maagdenburg terug, waar hij met ijver optrad voor de handhaving van Luthers leer, totdat in 1550 de zonen van den gevangen keurvorst Johann Friedrich hem tot kerkelijken raad en algemeen superintendent te Eisenach benoemden. Voor de stichting der universiteit te Jena heeft hij veel gedaan. Hij overleed den 14den Mei 1565. Zijne meeste geschriften zijn van polemischen aard.
