Amortisatie van het Latijnsche woord amortisatio (Fransch amortissement), beteekent vernietiging, delging, dooding. Zij is in de eerste plaats eene delging van schulden door den Staat of liever ééne wijze van delging van schulden, want er zijn er meer. Men onderscheide haar dus wel van aflossing, vernieuwing of repudiatie, even zoo vele andere vormen van schuldendelging, bij de Staten in gebruik.
Aflossing, de eenvoudigste maar meestal ook de kostbaarste vorm, heeft plaats wanneer de Staat ten volle betaalt aan de schuldeischers, hetgeen hij erkend heeft hun schuldig te zijn. Wanneer de beursprijs der schuld, zooals gewoonlijk pari of beneden pari staat en de Staat vindt het om redenen van financieel beleid voordeelig om schulden af te lossen, of hjj is 'er door de overeenkomst met zijne crediteuren toe verpligt zulks te doen, dan neemt de regéring hare toevlugt tot amortisatie, die hierin bestaat, dat de Staat op de eene of andere wijze door vrijwillige overeenkomst met zijne schuldeischers zijne schuld inlost tegen een prijs, onafhankelijk van het erkend bedrag der kapitaalwaarde. De meestgebruikelijke wijze is inkoop ter beurze; soms ook stelt men eene inschrijving open, waarbij de crediteuren of effectenhouders worden opgeroepen om de som te noemen, tegen welke zij hunne vordering willen afstaan. Wie den laagsten eisch doet, erlangt de voorkeur.
De ontzettende toename van den schuldenlast , vooral in de vorige en in déze eeuw, en de daaruit voortvloeijende noodzakelijkheid om steeds grooter bedrag aan renten uit te betalen, hebben de Staten aangespoord om telkens bij het aangaan van eene nieuwe leening maatregelen te beramen waardoor terstond het middel aan de hand werd gegeven om zich van dien last te ontdoen.
