Albatani (Mohammed Ben Geber), ook Albategnius genoemd, was de grootste sterrekundige onder de Arabieren en wordt door Lalande onder de 20 sterren der eerste grootte aan den hemel der sterrekundigen geteld. Hij werd in het jaar 850 te Batani in Mesopotamië geboren, bekleedde het ambt van stadhouder der Khalifen in Syrië en stierf in het jaar 929. Zijne waarnemingen heeft hij gedeeltelijk te Antiochia, gedeeltelijk te Aracta in Mesopotamië gedaan, zoodat hij ook Mohammedes Aractensis wordt genoemd.
Hij ontdekte het voorwaarts schuiven der nachteveningspunten en bepaalde den tijd voor één graad op 70 jaren, dus slechts één of twee jaar te kort. Voorts berekende hij de lengte van het zonnejaar op 365 dagen 5 uren 46 minuten en 24 seconden, zoodat ook hier de fout slechts weinige minuten bedroeg. Ook wijdde hij zijn onderzoek aan de excentriciteit van de loopbaan der zon, en schoon hij zich niet kon losmaken van het stelsel van Ptolemaeus, berekende hij met de meeste naauwkeurigheid de loopbanen der planeten. Vooral heeft hij zich verdienstelijk gemaakt jegens de trigonometrie, daar hij in plaats van koorden de sinussen tot maatstaf gebruikte.
