zedenkunde - Zelfstandignaamwoord
1. de studie van welk gedrag aanvaardbaar of niet aanvaardbaar geacht wordt
♢ Hij heeft zich lang met zedenkunde bezig gehouden.
Woordherkomst
samenstelling van zede en kunde met het invoegsel -n-
Verwante begrippen
ethiek, moraal, zedenleer, zedenkundig, zedenkundige
Gepubliceerd op 31-10-2017
zedenkunde
betekenis & definitie
