vindbaar

betekenis & definitie

vindbaar - Bijvoeglijk naamwoord
1. (mogelijk) op te zoeken, aan te treffen
♢ En weer op zoek gaan naar het tweede exemplaar, mocht het al vindbaar zijn.
2. snel op te zoeken, goed herkenbaar
♢ De weldoordachte typografie maakt, ondanks de lichte handicap van het gebruikte bekortingssysteem, alle informatie uitstekend vindbaar.

Woordherkomst
afgeleid van vinden met het achtervoegsel -baar

Antoniemen
onvindbaar