terminatief - Zelfstandignaamwoord
1. (taalkunde) een naamval die in het Nederlands omschreven zou worden met "tot aan"
♢ Het Baskisch kent een terminatief.
terminatief - Bijvoeglijk naamwoord
1. (taalkunde) begrensd door een einde
♢ "Een appel eten" is terminatief; "een kar duwen" niet-terminatief.
Gepubliceerd op 01-11-2017
terminatief
betekenis & definitie