stuntelig

betekenis & definitie

stuntelig - Bijvoeglijk naamwoord
1. van een persoon dat hij heel onhandig is, vaak door verlegenheid
♢ De stuntelige jongen versprak zich vele malen toen hij in het openbaar moest optreden.
♢ De stuntelige man brak veel kopjes tijdens het afwassen.

Woordherkomst
afleiding van stuntel met het achtervoegsel -ig