stremming

betekenis & definitie

stremming - Zelfstandignaamwoord
1. een onderbreking in de normale stroom van het verkeer
♢ De stremming op het spoor tussen Lelystad en Almere Oostvaarders is veroorzaakt door een breuk in een spoorstaaf.
2. het neerslaan van opgeloste eiwitten door coagulatie
♢ Caseïne wordt gemaakt van afgeroomde melk door zuurneerslag of stremming met melkzuurbacteriën.

Woordherkomst
Naamwoord van handeling van stremmen met het achtervoegsel -ing.