straffen

betekenis & definitie

straffen - Werkwoord
1. (ov) negatieve consequenties verbinden aan een als verkeerd geziene daad
♢ De leraar strafte hem omdat hij te laat kwam, hij moest een nablijfbriefje halen bij de conciërge.

straffen - Zelfstandignaamwoord
1. meervoud van het zelfstandig naamwoord straf

Woordherkomst
afgeleid van straf met het achtervoegsel -en