onttuigen

betekenis & definitie

onttuigen - Werkwoord
1. (ov) een paard ontdoen van zijn tuig
♢ Na samen het paard onttuigd en op stal gezet te hebben, stapten Jan en Dina naar binnen.
2. (ov) een schip ontdoen van zijn tuigage
♢ Ons schip was al onttuigd en dus konden we voorlopig niet gaan varen.

Woordherkomst
Afgeleid van tuig met het voorvoegsel ont- met het achtervoegsel -en