occlusie

betekenis & definitie

occlusie - Zelfstandignaamwoord
1. (medisch) afsluiting
2. het op elkaar sluiten van tanden en kiezen in ruststand
3. insluiting, bv. van een verontreiniging in een kristal, van een gas in een metaal, van de warme sector van een frontale depressie door een koufront (occlusiefront)