meeneembaar

betekenis & definitie

meeneembaar - Bijvoeglijk naamwoord
1. mee te voeren naar een andere situatie, deze eigenschap is afhankelijk van het te verplaatsen 'voorwerp' als van de bestemming
♢ Daarna werd de C-polis `flexibel' genoemd, omdat die gemakkelijk meeneembaar was naar een andere werkgever. Dat is ook maar relatief, want zo'n nieuwe werkgever kan wel eens een eigen pensioenfonds of verzekerde regeling hebben en dan niet bereid zijn om voor de betreffende werknemer apart premie te gaan betalen voor diens eigen pensioenverzekering.