kruipen

betekenis & definitie

kruipen - Werkwoord
1. ergatief zich laag bij de grond, meest op handen en knieën gericht voortbewegen
♢ Zij is door het gras gekropen om niet gezien te worden.
2. (inerg) zich laag bij de grond, meest op handen en knieën ongericht voortbewegen
♢ Jantje heeft vandaag voor het eerst gekropen.