krater

betekenis & definitie

krater - Zelfstandignaamwoord
1. een trechtervormige uitholling in de grond veroorzaakt door een inslag of een vulkanische explosie
♢ Het oppervlak van de maan is gepokt en gemazeld met kraters veroorzaakt door de inslagen in haar lange geschiedenis.
2. (oudheid) een mengvat voor wijn en water uit het Oude Griekenland