knock-out - Zelfstandignaamwoord
1. (sport) in de vechtsport het beëindiging van een wedstrijd als gevolg van vermoeidheid, een blessure, evenwichtsverlies of bewusteloosheid
2. uitgeteld, uitgeput
3. (elektrotechniek) totale uitval van elektrische of elektronische apparatuur
knock-out - Bijvoeglijk naamwoord
1. met betrekking tot een knock-out
2. uitgeput
Woordherkomst
(samenkoppeling) van het Engelse "knock out"
Gepubliceerd op 04-12-2017
knock-out
betekenis & definitie