keerkromme

betekenis & definitie

keerkromme - Zelfstandignaamwoord
1. (wiskunde) bijzondere geval van een richtkromme voor een regeloppervlak waarbij, voor elk punt van de richtkromme, de beschrijvende dezelfde richting heeft als de raakvector aan het beschouwde punt van de richtkromme

Woordherkomst
samenstelling van keer(werkwoord) en kromme