Wat is de betekenis van keerkromme?

keerkromme - Zelfstandignaamwoord 1. (wiskunde) bijzondere geval van een richtkromme voor een regeloppervlak waarbij, voor elk punt van de richtkromme, de beschrijvende dezelfde richting heeft als de raakvector aan het beschouwde punt van de richtkromme Woordherkomst samenstelling van keer(werkwoord) en kromme

is de naam van een bepaalde ruimtekromme op een ontwikkelbaar oppervlak; het is nl. de kromme, die door de beschrijvende lijnen van een ontwikkelbaar oppervlak wordt omhuld.

➝ Ontwikkelbaar oppervlak.

Keerkromme, - zie DIFFERENTIAALMEETKUNDE.