hunne

betekenis & definitie

hunne - Bezittelijk voornaamwoord
1. zelfstandige vorm van hun, derde persoon meervoud
♢ Zijn deze kopjes nu de hunne of zijn ze de onze?
2. (verouderd) verbogen vorm van hun
♢ Hunne Excellenties zijn daarover niet geraadpleegd.

hunne - Zelfstandignaamwoord
1. zelfstandig gebruikt bezittelijk voornaamwoord: een persoon die tot hen behoort
♢ Deze man is een van de hunnen.