hees

betekenis & definitie

hees - Bijvoeglijk naamwoord
1. (personen) geen helder stemgeluid kunnen produceren.
♢ Je klinkt nogal hees.
2. (stem) niet helder, klankloos.
♢ Wat heb je toch een hese stem!

hees - Werkwoord
1. enkelvoud verleden tijd van hijsen
♢Ik hees
♢Jij hees
♢Hij, zij, het hees

hees - Zelfstandignaamwoord
1. meervoud van het zelfstandig naamwoord hee

Woordherkomst
[bijvoeglijk naamwoord] (erfwoord) (S) *haisaz, vanwaar ook (S): hās en (S) hás (vergelijk Limburgs heisj)