gronde

betekenis & definitie

gronde - Zelfstandignaamwoord
1. datief van grond te ~ : vernietigd, verwoest
♢ De stad werd te gronde gericht.

gronde - Werkwoord
1. aanvoegende wijs van gronden

Uitdrukkingen en gezegden
♦ te gronde richten
vernietigen, verwoesten
♦ te gronde gaan
vernietigd worden, ten onder gaan