evenredige stemming

betekenis & definitie

evenredige stemming - Frase
1. (muziek) een methode van stemmen van muziekinstrumenten, waarbij alle toonafstanden binnen een octaaf even groot worden gestemd. De natuurlijke verschillen in toonafstanden die bij verhoging en verlaging van tonen bestaan, worden gelijkgetrokken zodat, zonder opnieuw te stemmen, in alle toonaarden kan worden gespeeld
♢ Vooral klavierinstrumenten worden gestemd volgens de wijze van de evenredige stemming, de geringe onzuiverheid neemt men graag voor lief.

Synoniemen
gelijkzwevende stemming, gelijkzwevende temperatuur, getempereerde stemming

Antoniemen
reine stemming, natuurlijke stemming

Verwante begrippen
apotome, enharmonie, komma, limma, natuurtoon