brokkelen

betekenis & definitie

brokkelen - Werkwoord
1. in stukjes breken
♢ Hij brokkelde het brood voor de kaasfondue.

Woordherkomst
(freqtt) brokken met het achtervoegsel -el

Uitdrukkingen en gezegden
♦ wat in de melk te brokkelen hebben
enige zeggenschap hebben