boerin

betekenis & definitie

boerin - Zelfstandignaamwoord
1. echtgenote van een boer
♢ Hij is geboren op een boerderij, de jongste van dertien kinderen. Zijn moeder molk de koeien, met de hand, want zijn vader had het nooit geleerd. „Het Duitse systeem”, zegt hij. „In Duitsland was het gewoon dat de boerin molk en de boer in bed bleef liggen.”
2. vrouwelijke landbouwer of veeteler
♢ In de stromende regen eisten de boeren met spandoeken toegang tot de ministeriële bus. Na enig onderhandelen mocht een boerin daar een brief voorlezen („Ik heb een droom. Ik droom dat jullie op een dag werkelijk om ons geven”). Daarna waren er kaasblokjes met prikkers – de vlaggetjes halfstok. „Dat maakte indruk”, aldus Antonissen. „Dat zag je.”
3. (scheldwoord) lompe, ongemanierde vrouw
♢ Haar vader zei: je lijkt wel een boerin, met die pruik op je hoofd. En al was haar vader ‘licht dementerend’, die opmerking deed zo veel pijn, dat Leny van Zundert besloot de pruik terug te doen in de doos om hem vervolgens nooit te dragen.

Woordherkomst
Afgeleid van boer met het achtervoegsel -in