bivakkeren

betekenis & definitie

bivakkeren - Werkwoord
1. (inerg) in de open lucht een kamp hebben
♢ De scouts bivakkeren iedere zomer in het bos.
2. ergens een tijdje verblijven vaak op een wat eenvoudige wijze
♢ De vluchtelingen bivakkeerden geruime tijd in de noodopvang.

Woordherkomst
Afgeleid van bivak met het achtervoegsel -eren