bewoning - Zelfstandignaamwoord
1. de permanente aanwezigheid van een bepaalde plaats
♢ Er is al bewoning vastgesteld in het 9e millennium v.Chr.
Woordherkomst
Naamwoord van handeling van bewonen met het achtervoegsel -ing.
Gepubliceerd op 10-11-2017
bewoning
betekenis & definitie
