(Gr. , denken). Het bloot denkbare en zinnelijk niet waarneembare, behoorende tot de wereld van het intelligibele, waaromtrent wij niets positief zekers weten en waarover wij wèl buiten alle ervaring om kunnen speculeeren, maar ons van stellige beweringen te onthouden hebben.
In Kant's philosophie treedt het noumenon op als ,,Ding an sich”; — in tegenstelling van het phaenomenon, dat als verschijningsvorm is gegrondvest op den indruk dien het ding op ons maakt, terwijl het noumenon geheel onafhankelijk is van elke betrekking tot onszelven.
