De richting waarbij de waarheid niet wordt ontleend aan eenige empirisch verkregen waarheidkennis, maar aan een persoonlijk waarheidsgevoel, waaraan een bewijskracht wordt toegekend van onmiddellijke evidentie. Evenwel zulk een waarheid bezit in haar subjectief karakter slechts eene individueele waarde, terwijl zij voor andersvoelenden weinig overtuigingskracht bezit wat aangaat de juistheid harer beweringen.
In de ethiek spreekt men van intuïtionisme ter aanduiding van de leer van de onmiddellijk als zoodanig aangevoelde zedelijke onderscheiding en plichtsgevoel, waarvan de schending zich uitspreekt in een beschuldigend geweten vol zelfverwijt.
