Independenten of Congregationalisten. Met dezen naam duidt men in Engeland en Amerika die Protestanten aan, welke volkomen onafhankelijkheid (independence) voor het uitoefenen van hun godsdienst eisen, d.w.z. : zij dulden geen inmenging van den staat of een kerkelijke overheid; ook verwerpen zij een geformuleerde geloofsbelijdenis, evenzeer als een bepaalde richting hunner predikanten.
Zij ontstonden in Engeland, toen de Puriteinen (oftewel zuiveraars ; zij wilden nl. als strenge Calvinisten de kerk zuiveren) met de Engelse Staatskerk, die o. a. de bisschoppelijke inrichting behield, geen vrede wilden hebben, en daarom als „dissenters" vervolgd werden. Zij vluchtten naar ons land en Amerika en sloten zich daar aan tot gezelschappen (congregaties). In 1616 werd de eerste gemeente in London gevestigd. Door Cromwells begunstiging steeg hun invloed aanmerkelijk. Uit hen koos zekere George Fox de zoogenaamde „Kwakers" (zie dat woord). — Na den val van Cromwell's Republiek brak er een moeilijke tijd voor de I. aan, zoodat velen in de gevangenis ge- raakten oï in Amerika een tweede vaderland zochten. Eerst de tolerantie-acte van koning Willem III (onze stadhouder) verleende hun dezelfde staatkundige rechten als den leden der Staatskerk.
