Een amphitheater heette bij de Romeinen de ovaalvormige kampplaats, waarin worstelaars optraden of gevechten met wilde dieren werden gehouden.
In het midden lag — door muren omgeven — de eigenlijke kampplaats (arena geheeten), en daarom heen liepen trapsgewijze de rijen zitplaatsen omhoog, zoodat men over elkanders hoofden heen kon zien. Het beroemdste amphitheater was dat, 't welk door de keizers Vespasianus en Titus was gebouwd en den naam droeg van kolosseum; er zijn nog puinhoopen van over. — „Hmphitheaters-gewijze" wil dus zeggen, min of meer trapsgewijze opstijgend, bijv. een landschap.
