is een woord, dat heel dikwijls verkeerd begrepen wordt. Wanneer iemand je waarschuwt, om je niet te veel te vermoeien, dan kan het voorkomen, dat je zegt: ,,’t Loopt wel los hoor, ik ben niet van kraakporselein” en dan bedoel je daarmee: „Ik kan wel tegen een stootje, ik zal zo gauw niet „kraken”.” Uit dit gebruik van het woord kraakporselein zou je dus afleiden, dat dit een soort van teer porselein is, dat gemakkelijk breekt.
Dit is allerminst het geval. Kraakporselein was een uitstekend soort porselein, dat met Spaanse en Portugese kraken (van het Spaanse woord carraca), schepen van groter formaat, van voren en van achteren hoog opgebouwd, uit China en Japan werd aangevoerd en dat gedurende den 8o-jarigen oorlog herhaaldelijk door de Nederlanders werd buit gemaakt.
Later is de juiste betekenis van het woord verloren gegaan, zodat het nu dikwijls eigenlijk verkeerd gebruikt wordt.
