is de door paus Gregorius I bevorderde rituaalzang, die ook nu nog den grondslag van den Rooms Katholieken kerkzang vormt.
Het is een éénstemmige koorzang, die zich plechtig en in vrij rhythme beweegt. Men noemt dezen vorm van koorzang ook wel cantus planus (gezang van noten, die alle even lang duren).
Historisch maakt men onderscheid tussen Ambrosiaansen en Gregoriaansen kerkzang. Het verschil tussen beide vormen van kerkzang is moeilijk aan te geven, omdat men niet voldoende weet van den Ambrosiaansen zang, die al uit de vierde eeuw dateert.
