is oorspronkelijk een Latijns woord, dat de betekenis heeft van iemand, die zich verdienstelijk heeft gemaakt, die is uitgediend. In het oude Rome werden de krijgsknechten van den Keizer, die een te hogen leeftijd hadden bereikt, om den krijgsdienst te vervullen, emeriti genoemd.
Er waren voor hen speciale nederzettingen ingericht. Eén hiervan was het bekende Emerita Augusta, het tegenwoordige Merida in Spanje.
Bij ons wordt de aanduiding emeritus o.a. gebruikt voor rustende geestelijken, hoogleraren enz. Je hebt stellig wel eens horen vertellen, dat een zeker predikant zijn emeritaat gekregen had of emeritus was geworden.
De emeritus-predikanten hebben geen eigen gemeente meer, doch kunnen nog wel predikbeurten vervullen.
