(Lat. impúlsus = liet in beweging brengen, stoot; impéllere = ergens legen slaan, in beweging zetten; < in(1), péllere = stoten, slaan). In de Middeleeuwen werd de term impúlsus gebruikt als synoniem van → impetus.
In de mechanica is impuls1. een grootheid die een maat is voor een gedurende zeer korten tijd werkende kracht;
2. aequivalent met „hoeveelheid van beweging”. Newton (1642-1727) gebruikte voor dit begrip het woord → motus (= beweging).
