m
Tweestammige Germ. naam, met als eerste lid wal of wald (zie voor de betekenismogelijkheden daarvan Walburg en -wald-). Het tweede lid is 'raaf (zie raven). Men bedenke hierbij dat de raaf bij de Germ. een vereerde vogel was. Hij behoorde vooral bij het slagveld, daarom moeten we voor het eerste lid in dit geval wel kiezen voor Wal-. Vroeger kwam de naam vrij veel voor, bijv. in het geslacht van de hertogen van Du. Limb.
Hier vanaf het eind van de 14e eeuw, vooral in adellijke geslachten: Walraven van Bredero (1407); Wellen = Walraven, Den Bosch 14e/15e eeuw. Vr. vormen kwamen gelijktijdig op: Walravina van Brederode, geb. 1408, dochter van Walraven (I) van Brederode; Walravina van Arkel, geb. 1545; Walrave (vr.) Schimmelpenninck van der Oye, geb. 1624 in Zutphen.
