m
Tweestammige Germ. naam, het eerste lid uit Vast- 'vast' (zie fast-) en het tweede lid vermoedelijk uit raad (zie raad-); minder waarschijnlijk uit hard (zie -hard), aangezien de vorm Vastraet vroeger veel voorkwam: Gent e.o. Fastradus, 11e eeuw (Tavernier-Vereecken); Vastraed, Dordt 1284'87 (SRD); in de Bommelerwaard ca. 1600: Vasterit = Vastert, Fastraad later ook fn. Vas, Brandwijk 1726 (Ned. L. 1966, 427). De naam komt niet veel meer voor Vastert nog maar éénmaal aangetroffen. Vas in Giessenburg (geb. 1887).
