v
Lat. Minerva, uit Menerua, misschien verwant met Gri. menos ‘geestkracht, wilskracht' (vgl. Lat. memini ‘ik herinner mij'). Een andere mogelijkheid is dat de naam van Etrusk. oorsprong is, waar een godin Menrva, Menerva bestond. Deze naam zou dan volksetymologisch in verband gebracht zijn met Lat. minari ‘bedreigen’, een betekenis die echter niet erg past bij deze godin. Minerva komt overeen met de Gri. godin Athene.
Zij is de dochter van Jupiter en godin van de wijsheid, kunsten, wetenschappen, de oorlog en de geneeskunde. In de Renaissancetijd wel als voornaam gebruikt.