Wat is de betekenis van Minerva?

2025-07-28
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Minerva

(klass. myth.), Romeinse godin, de dochter van Jupiter, godin der wijsheid, beschermster van de kunsten en wetenschappen (de uil was haar gewijd); later als krijgsgodin met Athena vereenzelvigd.

2025-07-28
Nederlandse Voornamenbank

Meertens Instituut (2020)

Minerva

Lat. Minerva, uit Menerua, misschien verwant met Grieks menos 'geestkracht, wilskracht' (vergelijk Lat. memini 'ik herinner mij'). Een andere mogelijkheid is dat de naam van Etruskische oorsprong is, waar een godin Menrva, Menerva bestond. Deze naam zou dan volksetymologisch in verband gebracht zijn met Latijns minari 'bedreigen', een betekenis die...

2025-07-28
Rijksmuseum

Rijksmuseum (2017)

Minerva

De godin Athena (of Minerva) werd geboren uit het hoofd van Zeus, haar vader. Athena was de godin van de beheerst gevoerde oorlog én van wijsheid en vrede. Zij was populairder dan de strijdlustige god Ares. Het contrast tussen de twee goden spreekt uit de partij die zij kozen in de Trojaanse oorlog: Athena stond aan de zijde van de Grieken, Ares aa...

2025-07-28
ABC van de kunst

Douwe Brongers & Désirée Raemaekers (2004)

Minerva

Zie Athena.

2025-07-28
Funerair Lexicon

H.L.Kok (2002)

Minerva

Griekse godin der wijsheid en dapperheid, beschermster van leunsten en wetenschappen, voorgesteld met schild en speer. De uil, als dier van de wijsheid, was aan haar gewijd. Op grafmonumenten houdt zij in plaats van het schild een ovaal medaillon vast met het portret van de overledene.

2025-07-28
Nieuwe Groninger Encyclopedie

P. Brood, A.H. Huussen en J. van der Kooi (1999)

Minerva

zie Academie Minerva.

2025-07-28
XYZ van de Grieks-Romeinse Oudheid

Jos Liefrink (1989)

Minerva

Minerva - Romeinse godin van de wijsheid en het verstand, de gedachten, kunst, wetenschap en algemene arbeid (zie Athena). Ze behoorde tot de Etruskische godentrias, Iupiter, Iuno en Minerva, die met de inwijding van de grote tempel van Iupiter Optimus Maximus op de Capitolinus in 509 v.C. in Rome aanvaard werd. Minerva had deze voorkeur vooral te...

2025-07-28
Woordenboek der oudheid

Prof. dr. J. Nuchelmans - Dr. J.H. Brouwers (1976)

MINERVA

Italische godin van faliskische of sabijnse, volgens anderen van etruskische oorsprong, speciaal vereerd door ambachtslieden en kunstenaars. De naam van Minerva kwam niet voor in de oudste romeinse feestkalender, doch sinds ca. 509 vC maakte zij samen met Iuno en Iuppiter Optimus Maximus deel uit van de godentrias in de tempel van het Capitool, wat...

Wil je toegang tot alle 20 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2025-07-28
Voornamenboek

Dr. Johannes van der Schaar (1964)

Minerva

v Lat. Minerva, uit Menerua, misschien verwant met Gri. menos ‘geestkracht, wilskracht' (vgl. Lat. memini ‘ik herinner mij'). Een andere mogelijkheid is dat de naam van Etrusk. oorsprong is, waar een godin Menrva, Menerva bestond. Deze naam zou dan volksetymologisch in verband gebracht zijn met Lat. minari ‘bedreigen&rsq...