m
Slav. naam met de betekenis '(door) heersen (vol) roem’. Net als andere Indogerm. talen kennen ook de Slav. talen de tweestammige namen. Ladislaus is de verlatijnste vorm. Ladislaus I de Heilige, zoon van Bela I, koning van Hongarije en Kroatië, werd geb. ca. 1040 en was koning van 1077-1095. Hij werd beschouwd als een nationale held, aangezien hij met succes verschillende vijanden bestreed. In zijn rijk was hij de grondvester van het chr. staatswezen; gest. 1095; kerk. feestdag: 27 juni.
De naam werd gedragen door een aantal koningen van Hong. en Po. De Lat. vorm verbreidde zich ook enigszins naar het westen en ook hier komt hij een enkele maal voor. Reeds een voorb. in Geel 1842: Karel Ladislas Le Bon (Vla. St.-ll, 316).
