m
Du. naam. Tweestammige Germ. naam die ongeveer betekent 'schitterend in (door) zijn geslacht’. Uit Kuni (vgl. Ndl. kunne) 'geslacht (kunne), stam' (zie ook koen-) en -bert 'glanzend, schitterend, stralend' (zie -brecht-). Heiligennaam: Kunibert, ca. 623 bisschop van Keulen, geb. ca. 600 in de Moezelstreek; gest. ca. 663 en begraven in de door hem gestichte SLKunibertskerk in Keulen; kerk. feestdag: 12 nov.
