m
Het eerste lid van deze Germ. naam hangt samen met de naam van de stamgod van de Germ. stam der Inguaeonen (zie ing-, Engbert). De naam kan ook ontstaan zijn uit Ingel-ram. In dat geval is er sprake van e/i-wisseling (lngel-/Engel-) en kan het eerste lid samenhangen met de volksnaam van de Angelen (zie Engel, Engelbert en Engelram). Het tweede lid is -ram, uit hraban 'raaf (zie -raven en vgl. Ramkje); zie ook Igram. In de 15e eeuw: Gram = Ygram = Ingram, Oisterwijk 1446.
