Oude N volksnaam voor de Grutto ←. Ook Grait ←.
VPG 1983 noemt de groningse volksnamen Griet, Grait en Grieto, maar Gavere & Bemmelen 1856 noemen deze namen niet (wel het éénlettergrepige Grut). Stadsfries Griet, Gryt en Grito kunnen wijzen op het algemeen N karakter van deze namen want in het grootste deel van Friesland is de naam Skries [ViF p.681].Op Terschelling scheidt men meslanzers Gryt van westers Grutto. Albarda 1897 noemt Rosse Griet als volksnaam op Terschelling voor de Rosse Grutto. In zuidoost-Friesland, in Dwingeloo en in de Kop van Overijssel Gritte [viF; Smit 1996: B&TS], in Overijssel ook Griet [Rynja 1983]. Oostfries Grêta, Grita [De Vries 1928]. Schaars 1989 noemt Grete in Lochem en Laren (Gld). Griet en varianten komen ook hier en daar in de Peel en de Achterhoek voor [WLD; Schaars].
VVE 1987 geeft als enige volksnaam voor Vechtstreek en Eempolders: Griet. Griet komt frequent voor in West-Vlaanderen [WVD]. De naam Griet is ook terechtgekomen in Zuid-Afrika, waar de Grutto Swartstertgriet heet en de Rosse Grutto Bandstertgriet [Sinclair 1984]. Nederduits Grita, waarnaast Grütta, Grütte, Greta en Greto [Wüst 1970].
ETYMOLOGIE Griet (1717 [De Tollenaere 020613]) is een inkorting van de zuivere onomatopee Grieto, welke naam al in 1647 geattesteerd werd (en bij Van Heenvliet c.1636 Gritto). Zulke verkortingen, welke het onomatopoëtisch karakter geweld aandoen, komen vaker voor bij vogelnamen (zie sub Kieft, Koekoek en Kwartel).
B&TS beweren dat de meisjesnaam (Mar)Griet van invloed is geweest op de vorming van de vogelnaam Griet. Het bewijs daarvoor wordt niet aangevoerd.
