Volksnaam voor het Woudaapje, naar diens roep, die iets wegheeft van een (regelmatig en langzaam) blaffende hond [B&TS 1995]. De naam is mogelijk secundair aan Vleethond ←, welke naam mogelijk op zijn beurt een 'afgeleide' is van Wedehoppe (meer sub Woudhopje).
De volksnamen Waffer en Woffer [Schlegel 1858] hebben ws. hetzelfde benoemingsmotief.