de buitenste bolsters van het graan met de veerkrachtige moeilijk te vermalen buitenste lagen van den korrel. Bij de gewone meelmolens (zie ald.) bedraagt de afvallende hoeveelheid Z. 20—25% van het gewicht van het graan.
De Z. bevatten, behalve veel eiwitstoffen, een niet onaanzienlijke hoeveelheid zetmeel. 1000 deelen tarwezemels bevatten gemiddeld 135 dln. water, 22.4 stikstof, 53.5 asch, en daarin 14.3 kali, 8.2 natron, 1.7 kalk, 8.8 magnesia, 27.3 phosphorzuur, 0.1 zwavelzuur, 0.5 kiezelzuur. Wegens hun gehalte aan voedingsstoffen heeft men getracht de Z. in een of anderen vorm als voedingsmiddel te bezigen. Liebig gaf den raad, om bij meel voor de broodbakkerij een ruime hoeveelheid Z. te voegen. Men is echter tot de overtuiging gekomen, dat de Z. bij den mensch zeer onvolkomen verteren, in veel geringere mate dan bij de dieren; zoodat de Z. voor den mensch vrijwel ongeschikt, doch een uitmuntend veevoeder zijn. Voor personen die aan stoelverstopping lijden, is zemelenbrood een uitnemend middel om den stoelgang te bevorderen.
