Engelsch dichter, geb. 21 Sept. 1762 te King’s-Sutton, studeerde te Oxford in de godgeleerdheid, had meerdere standplaatsen als geestelijke, werd in 1828 kanonikus te Salisbury, en overl. hier 7 April 1850. Hoofdwerken: Sonnets (1789), l'erses to John Howard (1789), Elegiac Stanzas (1796), Hope, an allegorical sketch (1796), The spirit of discovery, or the conquest of the ocean (1804), The Missionary of the Andes (1813).
Omtrent Pope, dien hij streng kritiseerde, geraakte hij met Byron, Campbell en Roscoe in een langen pennestrijd.
