duitsch schilder, geb. 1805 te Arolsen, overl. 1874 te München, kwam, 17 jaar oud, te Dusseldorff op de Academie en begon daar zijn studiën onder leiding van Comelius. Van hier vertrok hij naar Miinchen, waar hij zijn roem grondvestte door zes symbolische figuren in strengen stijl voor de Arcaden i. d.
Hofgarten, de zolderschildering van het Odeon, Apollo onder de Muzen, voorstellend, en zijn teekenlng ’t Krankzinnigengesticht, waarbij Guido Görres een tekst schreef (1827—1829). Daarna arbeidde hij aan de Hunnenslag, een groot tafereel, dat den strijd tusschen de geesten der gevallen Romeinen en Hunnen voor de poorten van Rome voorstelt en als een der grootste scheppingen van K. geldt (1836 —37). Zijn tweede groote historische compositie maakte hij den volgenden winter: De verwoesting van Jeruzalem, waaraan een eereplaats gegeven werd in de Pinakotheek. In 1845 werd K. opgedragen het Trappenhuis in het nieuwe museum te Berlijn met zes groote muurschilderingen te versieren. Hij koos tot onderwerpen hiervoor de Torenbouw van Babel, Homerus den Grieken zijn verzen zeggend, de Verwoesting van Jeruzalem, de Hunnenslag (beide laatste copieën van bovengenoemde werken); de Komst van Godfried van Bouillon te Jeruzalem en het Tijdvak der Reformatie. Bovendien vervaardigde hij voor gemeld gebouw de kinderfiguren in een fries boven deze muurvlakten en de figuren boven de deuren en tusschen de vensters.
Daarna schilderde K. voor de nieuwe Pinakotheek te Miinchen een cyclus fresco’s de Ontwikkeling der nieuwere kunst sedert het begin der 19de eeuw, voor het Maximilianaeum aldaar de Zeeslag van Salamis; voorts illustreerde hij een aantal werken van Goethe, Schiller, Shakespeare en de evangelie’s van Decker’s uitgave van het Nieuwe Testament, en gaf hij aan zijn gevoelens vaak lucht door niet altijd fijne caricatuur-teekeningen. K. was in 1837 tot koninklijk beiersch hofschilder en in 1849 tot directeur der Munchener academie benoemd. Hij overl. aan de cholera.
